Francesco Bagnaia zorgde ervoor dat de Italiaanse Grand Prix in de eerste twee bochten spannend was. Toen zorgde Bagnaia ervoor dat dit niet zo was.
Er is iets aan de combinatie van de regerend MotoGP-wereldkampioen, zijn thuisrace en Ducati dat gewoon klikt en het jaarlijkse bezoek aan een van de kenmerkende circuits van de sport verandert in een onvermijdelijke mars naar de bovenste trede van het podium. De afgelopen drie jaar heeft Bagnaia in totaal acht ronden gereden in Mugello, en die kwamen allemaal in 2022.
Elke MotoGP-kwalificatie, training en race LIVE en zonder reclame, zonder licht uit tot aan de geblokte vlag. Nieuw bij Kayo? Start vandaag nog uw gratis proefperiode >
Zijn laatste masterclass op zondag blies nieuw leven in een WK-gevecht dat Jorge Martin nog steeds leidt, maar op veel minder overtuigende wijze dan acht dagen eerder, toen Bagnaia op onverklaarbare wijze uit de sprintrace van de Catalaanse Grand Prix crashte en de Spanjaard een 44-jarige zag. punt voorsprong in het klassement.
Zondagavond, toen het 81.000 man sterke publiek – het grootste sinds Valentino Rossi’s hoogtijdagen op zijn thuiscircuit – de nacht in trok, was de achterstand van Bagnaia op Martin teruggebracht tot 18 punten, en er is een duidelijk gevoel dat de back-to- De back-wereldkampioen begint een groove te vinden die de afgelopen twee seizoenen onweerstaanbaar is gebleken.
MEER MOTOGP-NIEUWS
BAGNAIA’S THUIS-HATTRICK Wereldkampioen slaat vroeg toe om Mugello op gang te houden
MILLER UIT, MAAR NIET GEDAAN Aussie geeft toe dat KTM dumpt voor Acosta ‘logisch’ is
Het Mugello-momentum van Bagnaia is niet helemaal de dominantie van Marc Marquez in Duitsland (acht opeenvolgende overwinningen in 2013), Rossi’s eigen run op Mugello van 2002-08, of Casey Stoner’s beheersing van Phillip Island gedurende zes jaar op rij tot aan zijn pensionering in 2012.
Maar voor zijn overwonnen tegenstanders moet het zo lijken. Het is de dood bij 1000 keer snijden bij 360 km/u. Opnieuw.
BAGNAIA EEN MAN MET EEN PLAN
Bagnaia was ziedend toen hij drie gridposities kreeg opgelegd voor de Grand Prix, nadat werd vastgesteld dat hij Ducati-rijder Alex Marquez had gehinderd in de vrijdagtraining – “deze clownstraffen zijn iets nutteloos,” raasde hij – maar hij konaliseerde die woede in een fantastische start van de zondag. Race van 23 ronden na de tweede kwalificatie en het winnen van de sprint 24 uur eerder.
Vanaf de tweede rij was Bagnaia chirurgisch. Hij bleef aan de linkerkant van de baan terwijl het veld richting de eerste bocht denderde en sneed vervolgens weer binnen de Maverick Vinales van Aprilia, die diep was gereden. Hij haalde Ducati-teamgenoot Enea Bastianini en stalgenoot Marquez op het gas uit de eerste bocht, en toen de motorfietsen naar links richting Luco vlogen, dook hij in de tweede bocht Martin binnen om de schoonste en meest klinische passage te voltooien.
Binnen 20 seconden was de vijfde eerste geworden; terwijl er nog 23 ronden moesten worden afgelegd, was de race zo goed als voorbij. Bagnaia wist het ook.
“De start maakt het specialer… om vier rijders in anderhalve bocht in te halen is ongelooflijk”, zei hij.
“Ik heb de strategie een beetje bestudeerd en het werkte perfect. Ik herinner me vorig jaar [KTM rider Jack] Miller haalde mij in bij de start en ik bleef gewoon aan de buitenkant, en deze keer was het wat lastiger omdat ik meer achterop lag…
“Ik rem harder in bocht twee, zodat ik aan de leiding kan liggen. Het was al 60 procent van de race, want vanaf dat moment begon ik de race te pushen en te controleren.”
Van daaruit speelde Bagnaia de poppenspeler, waarbij hij nooit bij Martin weg raasde, maar hem dichtbij en onder controle hield om hem zowel mentaal als fysiek te verslaan. Het gat ebde en vloeide, zes tienden van een seconde in de ene ronde, vier tienden in de volgende ronde. Het maakte allemaal deel uit van het plan.
“Het was erg moeilijk om heel constant te blijven met de banden, omdat elke keer dat we probeerden twee ronden achter elkaar in hetzelfde tempo te rijden, de voorband veel bewoog en veel momenten beleefde”, legde hij uit.
“Dus ik besloot om deze strategie te gebruiken, een ronde te pushen en de ronde erna een cooldown te doen, en het werkte perfect, dus het was een goede strategie.”
Met nog drie ronden te gaan verkleinde Martin de voorsprong van Bagnaia naar 0,258 seconden en een confrontatie in de laatste ronde dreigde, maar Bagnaia verhoogde zijn tempo onmiddellijk met zes tienden van een seconde om ervoor te zorgen dat hij thuis de sprint-Grand Prix-dubbel zou pakken. tweede jaar op rij.
De waanzinnige podiumscènes na de race riepen herinneringen op aan Rossi’s Mugello-pracht, en hoewel de verwachtingen van het thuispubliek sommige rijders kunnen onderdrukken, geniet Bagnaia ervan.
“Druk is er altijd, iedereen verwacht altijd veel meer van ons”, zei hij.
“Het is alsof winnen de normaalste zaak van de wereld is, en als je crasht, doe je een ramp. Ik hou ervan om onder druk te staan, ik sta liever onder druk dan zesde, zevende, vijftiende te zijn zonder druk.
“De druk zal het hele seizoen lang blijven bestaan, en dat is een voorrecht.”
BASTIANINI WERKT AAN DE BEEST-MODUS
Terwijl Martins vage hoop op de overwinning verdween, was Bagnaia’s teamgenoot Bastianini bezig met een wraakmissie.
De Italiaan heeft een seizoen met ups en downs doorstaan, waarin speculaties over zijn plaats naast de regerend wereldkampioen al het lawaai dat hij op de baan maakte, hebben overstemd. Zijn tweejarige ambtstermijn bij het benchmarkteam van de sport lijkt zeker te eindigen aan het eind van 2024. Martin of Marquez zouden zijn plaats innemen.
Hoewel dat een gevecht is dat hij waarschijnlijk niet kan winnen, gebruikte de 26-jarige de laatste twee ronden van de race van zondag om twee punten te behalen.
Bastianini werd in ronde 18 door Marquez teruggebogen naar de vierde plaats en deed wat Bastianini vaak doet; ga zitten en wacht, red wat bandenlevens en bewapen hem terwijl de rondeteller richting nul tikt. Marquez werd verrast in bocht 10, Scarperia, in de voorlaatste ronde voordat ‘The Beast’ een schoonheid voor het laatst bewaarde en in de laatste bocht van de race langs de binnenkant van Martin dook om de tweede plaats te stelen en Bagnaia’s kampioenschap te helpen.
Nadat hij door Martin was uitgeschakeld in de sprintrace – die door de stewards als een race-incident werd beschouwd en waarvoor Martin niet werd bestraft – was de vergelding van Bastianini zoet en snel.
“Tijdens een deel van de race slaap ik een beetje, maar als Marc [Marquez] Als ik me inhaal, sluit ik mijn gedachten en denk ‘nee, het klopt niet’ – dit is mijn podium’, zei hij.
“Het risico [with Martin] was hoog, maar onder controle. In het midden van de bocht probeerde ik iets vroeg op het gas te gaan, het was op de limiet, maar ik zei ‘nee, open’ [the throttle]’.
“Als Marc mij inhaalt, sluit ik mijn ogen een beetje en duw ik nog een beetje meer. In de laatste ronde zie ik Jorge niet erg dicht bij mij, maar hij zou mijn doelwit kunnen zijn.”
Bastianini gaf toe dat de voortdurende speculatie over zijn toekomst – hij wordt herhaaldelijk aan Aprilia gelinkt als er een einde komt aan zijn vierjarige samenwerking met Ducati – hem heeft geplaagd, maar hij was opgelucht dat hij dat een middagje opzij had kunnen zetten. hij consolideerde de vierde plaats in het klassement.
“Ik wil aan het heden denken, omdat we veel aan de toekomst denken”, zei hij.
“Ik wil van deze dag genieten, want het is heel moeilijk geweest deze periode.
“Normaal gesproken ben ik niet echt blij met de tweede plaats, maar vandaag ben ik heel blij.”
MARTIN’S BELOOF OM VAN VERLIES TE LEREN
Martin was niet verrast om Bagnaia te zien domineren op zijn sterkste circuit – “dit circuit stond donderdag al op de naam van Pecco”, zei hij achteraf – en deed zijn best om een moedig gezicht op te zetten nadat zijn zuurverdiende voorsprong in de reeks meer dan in iets meer dan een week gehalveerd.
De Spanjaard bleef verdrietig nadat hij in de laatste bocht door Bastianini werd gebombardeerd, maar respecteerde het opportunisme van zijn tegenstander, terwijl hij beloofde de deur in de toekomst nooit meer zo wijd open te laten staan.
“Het was een grote frustratie na de finish, want het verliezen van de positie in de laatste bocht deed me veel pijn, maar chapeau Enea heeft het uiteindelijk fantastisch gedaan”, aldus Martin.
“Ik dacht dat er niemand kwam, toen hoorde ik zijn fiets en ik dacht ‘echt niet’… dit overkomt mij.
“Je verbetert door de ervaringen die je hebt, en vandaag had ik een hele slechte ervaring in de laatste bocht. Maar geloof me, dit zal mij in de toekomst niet meer overkomen. Een goede renner verbetert van fouten en vandaag was een superfout.”
MEER MOTOGP-DEKKING
VIER WEDSTRIJDEN, 45 PLAATSEN Het wonderbaarlijke herstel van Marquez, en hoe hij deze kan vermijden
DE WILDE OPKOMST VAN HET PHENOM Ons exclusieve interview met spetterende debutant Pedro Acosta
Martin putte troost uit het feit dat hij minder dan een seconde achter Bagnaia eindigde op een circuit dat zijn titelrivaal op het zijne had afgestemd, en dat een radicale verandering in de manier waarop hij het weekend benaderde een positief resultaat had nadat hij uit de race was gecrasht. sprint op zaterdag, zijn eerste DNF in de korte races van de MotoGP sinds ze vorig seizoen debuteerden.
“We hebben onze strategie flink veranderd, namelijk: raak de motor niet aan en behoud dezelfde afstelling”, legde hij uit.
“We hebben wat gewicht uit de voorkant van de fiets gehaald. Normaal gesproken gebruik ik graag het gewicht om over te brengen, maar hier lijkt het erop dat de band dat gewicht niet meer kon dragen, dus moesten we wat gewicht op de achterkant plaatsen, en dat was de juiste manier. Het was het waard.
“Dit geeft mij en ook mijn crewchef meer vertrouwen voor de toekomst, om verschillende bewegingen te maken om de motor op verschillende circuits te passen – wees niet bang om die bewegingen te maken.”
‘IK KAN F**K-ALL NIET DOEN’: MILLER’S MALAISE GAAT DOOR
Hoeveel is de MotoGP in 2024 vooruitgegaan? Denk aan de Mugello-race van Jack Miller, opnieuw een zinloos uitje voor de Australiër om zijn zondagse droogte uit te breiden naar vier opeenvolgende Grands Prix, en een die hem naar de 16e plaats in het klassement bracht in een weekend waarin werd onthuld dat hij voor 2025 bij KTM overbodig was.
Vorig jaar in Mugello eindigde Miller – na die briljante start waar Bagnaia zondag naar verwees – als zevende en scoorde negen punten, waarmee hij 10,999 seconden achter de racewinnaar eindigde. Twaalf maanden later was Millers racetijd acht seconden sneller dan die van 2023 en zijn snelste ronde van de race was 0,393 seconden sneller dan een jaar geleden, maar hij eindigde buiten de punten en 28,417 seconden van de overwinning.
Ook aan de andere kant van de KTM-garage was het slechts marginaal beter; Millers teamgenoot Brad Binder werd zondag 10e en bijna 16 seconden verwijderd van de racewinst, nadat hij als vijfde eindigde en met de helft van de achterstand op Bagnaia een jaar geleden.
Terwijl hij bij Binder zat tijdens zijn debriefing na de race, was Miller blij dat de race voorbij was, en dankbaar dat een eendaagse test op Mugello op maandag KTM de kans gaf om oplossingen te vinden voor Ducati’s groeiende kloof met de beste van de rest, de Italiaan. De fietsen van de fabrikant behaalden zondag zes van de zeven beste resultaten.
“Dit was veruit het slechtste circuit voor ons.” zei Miller, waarmee hij aangaf dat zowel hij als Binder het grootste deel van het weekend last hadden van een niet-gediagnosticeerd trillingsprobleem.
“Jerez was behoorlijk slecht, Le Mans was een beetje, maar hier was veruit het ergste. Gelukkig hebben we morgen de kans om onder deze omstandigheden te testen.
“Maar veel moeite voor geen punten. Het is teleurstellend… we hebben veel werk te doen. We hebben het hele weekend de motor ondersteboven en binnenstebuiten gedraaid, en ik kijk er echt naar uit om wat meer rust te hebben [pit-lane] vertrekt morgen om daar nog wat meer van te doen.
Miller gaf toe dat zijn afnemende zelfvertrouwen na zo’n kale run, en met zijn toekomst in de lucht, de manier waarop hij racete had beïnvloed.
“Bocht 2 was vanmiddag een ramp, vooral toen de banden nieuw waren”, zei hij.
“Ik kon gewoon niet remmen op de top van de bocht, ik moest al mijn remmen vroeg doen en proberen er doorheen te rollen zonder de motor helemaal van streek te maken. Er kwamen al vroeg in de race een paar kerels om me heen en ik kon er niet alles aan doen.
“Ik wilde meer pushen, maar na drie DNF’s op rij en de manier waarop het front zich voelde, wist ik dat als ik doorging met pushen, ik vroeg of laat op mijn hoofd terecht zou komen.”
